Definicja metodyki kaskadowej
Metodyka kaskadowa, znana również jako tradycyjna metodyka projektowa lub metoda wodospadu, to sekwencyjna struktura procesu projektowego. W tej metodzie, cały proces jest podzielony na oddzielne, liniowe etapy, które muszą być ukończone jeden po drugim. Każdy etap zależy od rezultatów poprzedniego, dlatego nie ma możliwości powrotu do poprzednich faz bez restartowania całego projektu. Projektów używających metodyki kaskadowej nie można też modyfikować podczas trwania procesu.
Charakterystyka i zastosowanie metodyki kaskadowej
Metodyka kaskadowa składa się z szeregu faz, takich jak analiza wymagań, projektowanie, implementacja, testowanie i utrzymanie. Fazy te muszą być realizowane sekwencyjnie. Główną zaletą metodyki kaskadowej jest jej prostota i przewidywalność. Dzięki temu, że proces jest liniowy i ma wyraźnie zdefiniowane etapy, łatwo jest go kontrolować i zarządzać. Z drugiej strony, największym ograniczeniem tej metodyki jest brak elastyczności i adaptacyjności. Metodyka kaskadowa jest najczęściej stosowana w projektach o stałych specyfikacjach i jasno zdefiniowanym zakresie prac, gdzie możliwość zmian jest minimalna.
Krytyka metodyki kaskadowej
Jednak metodyka kaskadowa jest często krytykowana ze względu na jej rygidezność i nieskuteczność w zarządzaniu złożonymi, dynamicznie zmieniającymi się projektami. Problemem jest fakt, że wymaga ona pełnego zdefiniowania projektu na początku pracy, co jest rzadko możliwe w przypadku większych przedsięwzięć. Ponadto, jakakolwiek zmiana w projekcie wymaga powrotu do początkowej fazy, co może prowadzić do opóźnień i zwiększonych kosztów.